ต้อกระจก

• ต้อกระจกไม่ใช่โรคติดต่อ จึงไม่ลุกลามจากตาข้างหนึ่งไปยังอีกข้างหนึ่ง ส่วนใหญ่จะเกิดขึ้นพร้อมกันทั้งสองตา แต่อาการรุนแรงไม่เท่ากัน
• การใช้สายตามาก ๆ ไม่เป็นสาเหตุของต้อกระจกหรือทำให้อาการที่เป็นอยู่รุนแรงขึ้น
• ต้อกระจกมักเกิดขึ้นอย่างช้า ๆ จนกว่าสายตาของผู้ป่วยจะขุ่นมัว จนมองเห็นไม่ชัด อาจจะใช้เวลานานหลายเดือนหรือหลายปี

• ต้อกระจกในผู้สูงอายุ ซึ่งพบบ่อยที่สุด มักพบในวัยตั้งแต่ 50 ปี ขึ้นไป สาเหตุเนื่องจากการเสื่อมของแก้วตา
• ต้อกระจกเนื่องจากอุบัติเหตุ หากดวงตาได้รับการกระทบกระเทือนอย่างรุนแรง โดยของมีคม, ไม่มีคม, สารเคมี หรือ แสงรังสี
• โรคตาหรือโรคทางกายบางโรค เช่น โรคเบาหวาน, การติดเชื้อ, การรับประทานยาบางชนิด และโรคตาบางโรค อาจจะเป็นสาเหตุหรือกระตุ้นให้ต้อกระจกขุ่นเร็วขึ้นได้
• กรรมพันธุ์ และความผิดปกติแต่กำเนิด ในกรณีที่ผู้ป่วยยังเยาว์วัย ต้อกระจกเกิดขึ้นได้จากกรรมพันธุ์ หรือการติดเชื้อ และการอักเสบตั้งแต่อยู่ในครรภ์ เช่น มารดาเป็นหัดเยอรมันขณะตั้งครรภ์

• สายตามัวเหมือนมีฝ้าหรือหมอกบัง จะมัวเร็วหรือช้า มากหรือน้อย ขึ้นอยู่กับระดับและตำแหน่งของความขุ่นในเนื้อเลนส์แก้วตา
• เห็นภาพซ้อน สายตาพร่า อาการระยะแรกของต้อกระจกในผู้ป่วยบางรายจะมีสายตาสั้นมากขึ้นเรื่อย ๆ จนทำให้ต้องเปลี่ยนแว่นตาบ่อย ๆ บางรายสายตาสั้นขึ้น จนอ่านหนังสือได้ โดยไม่ต้องใช้แว่น เรียกว่า สายตากลับ เมื่อต้อกระจกรุนแรงขึ้น สายตาจะขุ่นมัวจนแว่นสายตาไม่สามารถช่วยได้
• สู้แสงไม่ได้
• มองเห็นสีต่าง ๆ ผิดเพี้ยนไปจากเดิม

1. การสลายต้อกระจกโดยใช้คลื่นความถี่สูง (เป็นวิธีที่ใช้กันเป็นมาตรฐาน)
2. การผ่าตัดต้อกระจกแบบเปิดแผลกว้าง (ใช้ในกรณีที่ต้อกระจกสุก และแข็งตัวมาก จนไม่เหมาะสมกับการสลายด้วยคลื่นความถี่สูง)